Σάββατο 9 Ιουλίου 2011

ΗΘΟΠΟΙΟΙ ΚΑΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ "ΦΡΕΝΑΠΑΤΗ"


ΠΡΟΣΩΠΑ
ΠΡΙΤΑΜΩΝΤ: ο πατέρας του Κάλλιστου-Κλεντόρ-Θεογένη: ΝΙΚΟΣ ΠΑΝΤΖΟΠΟΥΛΟΣ
ΑΜΑΝΟΥΕΝΣΗΣ: ο υπηρέτης του Αλκάντρ: ΑΝΤΩΝΗΣ ΧΑΛΑΣ
ΑΛΚΑΝΤΡ:  ο Μάγος: ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΗΣ-ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΧΛΑΔΗΣ
ΚΑΛΛΙΣΤΟΣ-ΚΛΕΝΤΟΡ-ΘΕΟΓΕΝΗΣ: γιος του Πρινταμώντ: ΚΩΣΤΑΣ ΓΑΡΥΦΑΛΛΟΣ
ΜΕΛΙΜΠΕΑ-ΙΖΑΜΠΕΛΑ-ΙΠΠΟΛΥΤΗ: η αγαπημένη του Κάλλιστου-Κλεντόρ-Θεογένη: ΑΝΝΑ ΚΟΛΥΔΑ
ΕΛΙΣΙΑ-ΛΙΖΑ-ΚΛΑΡΙΝΑ: υπηρέτρια έμπιστη της Μελιμπέας-Ιζαμπέλας-Ιππολύτης: ΦΡΑΓΚΟΥΛΑ ΡΑΊΣΗ-ΧΑΛΑ
ΠΛΕΡΙΜΠΟ-ΑΔΡΑΣΤΟΣ-ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ ΦΛΩΡΙΛΑΜ: Πρίγκιπας αντεραστής του Κάλλιστου-Κλεντόρ-Θεογένη:
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΛΟΥΡΗΣ
ΠΑΤΕΡΑΣ ΙΖΑΜΠΕΛΑΣ: ΑΝΤΩΝΗΣ ΧΑΛΑΣ
ΜΑΤΑΜΟΡ: ο φαντασιόπληκτος καβαλιέρος: ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΙΚΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΟΜΕΝΟΙ ΜΑΓΟΙ: ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΑΓΓΕΛΕΤΑΚΗ, ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΑΝΥΣΗΣ, ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΟΝΤΟΣ, ΕΙΡΗΝΗ ΧΛΗ
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ-ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΙΑ- ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΘΟΔΩΡΗΣ ΜΠΑΦΑΛΟΥΚΟΣ
ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ: ΕΥΓΕΝΙΑ ΜΠΑΦΑΛΟΥΚΟΥ
ΦΩΤΙΣΜΟΙ: ΜΑΡΙΛΕΝΑ ΞΑΝΘΟΥ
ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΣΚΗΝΙΚΩΝ : ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΛΟΥΚΙΣΣΑΣ
ZΩΓΡΑΦΙΚΗ ΣΚΗΝΙΚΩΝ:ΘΟΔΩΡΗΣ ΜΠΑΦΑΛΟΥΚΟΣ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΙΚΟΠΟΥΛΟΣ
ΒΟΗΘΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ: ΑΝΝΑ ΑΣΥΝΑΝΟΓΛΟΥ
ΚΟΜΜΩΣΕΙΣ: ΒΑΣΩ ΖΩΤΑΛΗ
ΕΙΔΗ ΜΑΚΙΚΙΑΖ: ΚΑΛΛΥΝΤΙΚΑ PRETTY - ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΑΤΣΟΥ
ΕΙΔΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ: ΑΝΤΩΝΗΣ ΧΑΛΑΣ
ΥΠΟΔΗΜΑΤΑ: ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΑΡΑΜΠΑΤΖΗΣ
ΒΟΗΘΟΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΚΟΣΤΟΥΜΙΩΝ: ΠΟΠΗ ΚΟΥΡΤΕΣΗ-ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΡΑΊΣΗ
ΒΟΗΘΟΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΕΣ: ΝΙΚΟΣ ΠΑΝΤΖΟΠΟΥΛΟΣ–  ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΠΑΊΩΑΝΝΟΥ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΗΣΗ –ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ : ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΗΣ – ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΧΛΑΔΗΣ
ΥΠΟΒΟΛΕΙΟ: ΑΜΑΛΙΑ ΤΗΝΙΑΚΟΥ
ΒΕΣΤΙΑΡΙΟ: ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΧΑΤΖΟΓΛΟΥ ,ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΧΑΤΖΗΘΕΟΔΩΡΟΥ
ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ: ΑΝΕΣΤΗΣ ΧΑΤΖΗΘΕΟΔΩΡΟΥ
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ: ΣΟΦΙΑ ΓΑΡΥΦΑΛΛΟΥ
Ευχαριστούμε το ΔΗΜΟ ΑΝΔΡΟΥ,
    Έφη Ραπτάκη,  Νίκο Ραΐση, Πηνελόπη Καλύβα , Μarianne Federal,   John Haines,
    Μαίρη Λαμπριάδου  για την πολύτιμη συμβολή τους στην    
    παράσταση.           
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ
Μετά από το «Κορίτσι από την Άνδρο», που μας έφερε σε επαφή με τη γραφή του Ρωμαίου Τερέντιου στην αρχαία Αθήνα, αποφασίσαμε να συνεχίσουμε αυτό το απαιτητικό αλλά και γεμάτο εκπλήξεις ταξίδι, σε μια άλλη μακρινή εποχή όπου το θέατρο έπαιξε πρωταρχικό ρόλο στη ζωή της τότε κοινωνίας.
Αυτή τη φορά, όχι εντελώς τυχαία, βρεθήκαμε στο Παρίσι του διαφωτισμού. Μια εποχή όπου τα γράμματα και οι τέχνες απελευθερωμένα από τα δεσμά της μεσαιωνικής εκκλησίας, ακολουθώντας τους Ιταλούς της Αναγέννησης, στρέφονται πάλι προς τον άνθρωπο, αναζητώντας για μια ακόμα φορά την έμπνευση στην ελληνορωμαϊκή παράδοση. Ο Τερέντιος, ο Πλαύτος, ο Σενέκας μαζί με τους αθάνατους Έλληνες κλασικούς μελετώνται και αποθεώνονται.
Η « Φρεναπάτη» (“ Illusion Comique”)του Πιέρ Κορνέιγ, πρωτοπαίχτηκε με μεγάλη επιτυχία στο Παρίσι το 1636, όταν ο Κορνέιγ ήταν μόλις τριάντα χρονών και παρέμεινε ένα εξαιρετικά δημοφιλές έργο σε όλη τη διάρκεια της ζωής του συγγραφέα της. Ο ίδιος ο Κορνέιγ έχει αποκαλέσει τη «Φρεναπάτη» ένα παράξενο τέρας και πράγματι πρόκειται για ένα έργο χωρίς προηγούμενο. Ένας σύγχρονος κριτικός ίσως έχει δώσει τον καλύτερο χαρακτηρισμό, αποκαλώντας τη Φρεναπάτη «σαν μια βίδα που δεν βιδώνει ποτέ».
Εκεί που νομίζεις ότι πρόκειται για μια συνηθισμένη ιστορία ενός πατέρα που ψάχνει να βρει το γιο του, μπαίνεις στο μαγικό κόσμο του θεάτρου όπου η ζωή γίνεται θέατρο και το θέατρο ζωή.
Η Φρεναπάτη είναι ένα έργο που σε κάνει να εκτιμήσεις το μαγικό λαβύρινθο του ανθρώπινου βίου. Ο έρωτας, η αγάπη, ο νόμος, το συμφέρον όλα βγαίνουν στο προσκήνιο, όλα εξετάζονται στη σπηλιά του μάγου Αλκάντρ, αποκαλύπτοντας τον καλύτερο μα και το χειρότερο εαυτό τους.
Ένα έργο όπου όλη η θεατρική έκφραση περνάει από μέσα του: Η κωμωδία, η τραγωδία, η παρωδία, η σάτιρα και η φάρσα όλα συμμερίζονται τον πρωταγωνιστικό ρόλο.
Μετά το θάνατο του Κορνέιγ η «Φρεναπάτη» έμεινε για τρεις περίπου αιώνες στα θεατρικά ράφια μέχρι το 1936 όπου ανέβηκε από το εθνικό Θέατρο της Γαλλίας σε μια παράσταση σταθμό. Από τότε μέχρι σήμερα αυτό το παράξενο τέρας του Κορνέιγ αποκτά μια συνεχώς μεγαλύτερη εκτίμηση στη σύγχρονη σκηνή.
Μόλις αρχίσαμε τις πρόβες ακούσαμε ότι την ανεβάζει το Εθνικό. Και τώρα λίγο πριν την πρεμιέρα μας μαθαίνουμε ότι παίζεται ξανά στην Νέα Υόρκη με συμμετοχή του Τόνυ Κούσνερ στην παραγωγή. Μένει κανείς άναυδος κοιτάζοντας εικόνες από σύγχρονες παραστάσεις της Φρεναπάτης. Πώς οι διάφοροι σκηνοθέτες, σκηνογράφοι, ενδυματολόγοι και ηθοποιοί ζωντανέψανε για τη σκηνή αυτό το έργο, που όσο κανένα άλλο προκαλεί τη φαντασία, απαιτεί την εφευρετικότητα και βραβεύει την καινοτομία.
Εμείς απ’ τη στιγμή που αρχίσαμε τις πρόβες, κλείσαμε τα μάτια μας σ’ όλα αυτά και βασιστήκαμε σαν θίασος σ’ αυτό που μπορούμε εμείς να προσφέρουμε με το δικό μας τρόπο στο δικό μας κόσμο.
Στην εισαγωγή του έργου, τους στίχους που απαγγέλλουν οι μαθητευόμενοι μάγοι, είναι από το κείμενο του Κορνέιγ μεταφρασμένο από το Στρατή Πασχάλη, στο εξαιρετικό πρόγραμμα-βιβλίο της πολυσυζητημένης παράστασης της «Φρεναπάτης» το 2000, από τη θεατρική εταιρεία Δόλιχος του Ανδριώτη ΔΗΜΗΤΡΗ ΤΑΡΛΟΟΥ.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ και την ευγνωμοσύνη μου για μια πολύ καλή δουλειά.

Δεν υπάρχουν σχόλια: