Παρασκευή 10 Ιουλίου 2015

Εκκλησιάζουσες ( το έργο , συντελεστές) - trailer



Μετά το τέλος των περσικών πολέμων και με νικητές τους «Έλληνες» και κυρίως τους Αθηναίους και τους Σπαρτιάτες και με τις αλλαγές στην ισορροπία των δυνάμεων, η εικόνα του χώρου αλλάζει. Αθήνα και Σπάρτη οργανώνονται και δημιουργούνται η Αθηναϊκή και η Πελοποννησιακή συμμαχία αντίστοιχα.
Κι ενώ από το 479π.Χ- 431 π.Χ στον ελλαδικό χώρο δημιουργείται ο λαμπρότερος πολιτισμός, «ο κλασσικός», με κέντρο την Αθήνα, ο γνωστός Χρυσός αιώνας του Περικλή, ακολούθησε η μεγάλη κρίση του Πελοποννησιακού πολέμου. Ένας εμφύλιος ουσιαστικά πόλεμος που κράτησε εικοσιεπτά χρόνια αλληλοσπαραγμού (431-404π.Χ) κι έβλαψε πάνω απ’ όλα τη Νότια Ελλάδα γιατί έφθειρε ζωτικές δυνάμεις και αξίες του Ελληνισμού. Στην πράξη νικητές οι Σπαρτιάτες, στην ουσία κανείς. Ξεπέρασε σε έκταση κι ένταση όλους τους παλαιότερους πολέμους μεταξύ Ελλήνων. Ο σκοπός του, η δραματικότητά του, οι συνέπειές του, κυρίως αυτές και το γεγονός ότι τον εξιστόρησε ο μέγας ιστορικός Θουκυδίδης, δίνουν στον πόλεμο αυτό ιδιαίτερη θέση μέσα στην ιστορία της αρχαίας Ελλάδας.

Μεγάλη ηττημένη η Αθήνα κυρίως από τη Σικελική εκστρατεία (415 - 412π.Χ) και μετά όπου ενδεικτικά αναφέρουμε ότι από το σύνολο των δυνάμεων Αθηναίων και συμμάχων που ανέρχεται κατά τους ιστορικούς από 42.000-55.000 ελάχιστοι σώθηκαν. Από τις 210 τριήρεις που καταστράφηκαν οι 151 ήταν αθηναϊκές. Από ’κει και πέρα όλα βαίνουν προς το χειρότερο για τους Αθηναίους μέχρι τη λήξη του πολέμου (404 π.Χ.) με την καταστροφή στους Αιγός ποταμούς (405π.Χ). Και ακολουθούν τα επόμενα χρόνια συγκρούσεις μεταξύ ελληνικών πόλεων, μεταξύ ελληνικών πόλεων και Περσών, μέχρι την εμφάνιση του Φιλίππου της Μακεδονίας και τη μεγαλειώδη πορεία του Μ. Αλεξάνδρου. Η νότια Ελλάδα δε θα συνέλθει ποτέ και δεν είναι καθόλου τυχαίο που οι «Εκκλησιάζουσες» του Αριστοφάνη παρουσιάζονται το 392 π.Χ

KΩΜΩΔΙΑ
H γνώση μας γι’ αυτήν είναι σχεδόν μονομερής, αφού περιορίζεται βασικά στον Αριστοφάνη, τον μεγάλο κωμωδιογράφο της αρχαιότητας. Παρ’ όλο όμως που δεν μας έχει διασωθεί κανένα ολοκληρωμένο έργο από προγενέστερους κωμωδιογράφους, γνωρίζουμε αρκετά ονόματα καθώς και νίκες, πολλές φορές με αντίπαλο τον Αριστοφάνη.

• Μάγνητας: ήδη από το 472π.Χ (δέκα νίκες)
• Κρατίνος: από το 455 π.Χ (εννέα νίκες). Αξιόλογος πρόδρομος της κωμωδίας.
• Εύπολις: (446-411π.Χ) φίλος και αντίπαλος του Αριστοφάνη. Έγραψε 14 έργα και νίκησε επτά φορές.

ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ
Τα βιογραφικά στοιχεία για τον ποιητή είναι ανύπαρκτα. Έμμεσες ενδείξεις ορίζουν τη ζωή του, περίπου από το 445 π.Χ ως το 385 π.Χ και τη συνδέουν με την Αίγινα, όπου είχε κάποια κτηματική περιουσία. Από καταγωγή ταυτίζεται με την τάξη των μικροκτηματιών και μικροτεχνητών, που αισθάνθηκαν αμεσότερα την φθορά του Πελοποννησιακού πολέμου. Απέδιδαν τα αλλεπάλληλα εθνικά πλήγματα στην πολεμοκαπηλεία των κρατικών υπευθύνων και ασκούσαν κριτική στους υπεύθυνους της ηθικής παρακμής, κυρίως στρατιωτικούς και πολιτικούς.
Απέναντι σ’ αυτούς ο Αριστοφάνης αντιπαρατάσσει τον απλοϊκό Αθηναίο να παλεύει με άνισες δυνάμεις, να προβάλει τα αιτήματα του και όταν δεν κατορθώνει να πείσει, ακολουθεί το δρόμο της φυγής, σ’ έναν κόσμο φανταστικό όπου όλα τα προβλήματα μπορούν να λυθούν όπως εκείνος τα θέλει. Στους αλεξανδρινούς έφτασαν 44 έργα του μεγάλου κωμικού. Από αυτά τα 11 που μας σώζονται καλύπτουν το διάστημα από 425 π.Χ έως το 388 π.Χ. Τρία από το σύνολο αυτό είναι αφιερωμένα στη γυναίκα που γογγύζει με την παράλογη παράταση του πολέμου, δυσπιστεί απέναντι στους εκπροσώπους νέων ιδεών  και ανησυχεί για την παρακμή της δημοκρατίας. Λυσιστράτη, Θεσμοφοριάζουσες, Εκκλησιάζουσες.

ΕΚΚΛΗΣΙΑΖΟΥΣΕΣ
Το έργο παρουσιάστηκε το 392π.Χ. Θέμα της κωμωδίας δεν είναι ένα καυτό πρόβλημα της εποχής, αλλά κάτι γενικευμένο και ιδεατό. Οι γυναίκες αγανακτισμένες από την πολιτική συμπεριφορά των ανδρών, αποφασίζουν να πάρουν δραστικές πρωτοβουλίες. Κάποια συνωμοσία τελεσφορεί και η εφαρμογή του σχεδίου προκαλεί μια σειρά επεισοδίων που καταλήγουν σε ομαδική συμφιλίωση. Οι γυναίκες αναλαμβάνουν την διακυβέρνηση του κράτους και προχωρούν στην εφαρμογή ενός προγράμματος σοσιαλιστικής κοινοκτημοσύνης που θυμίζει ιδέες  από την «Πολιτεία του Πλάτωνος».

------------------------


ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Παραγωγή: Θεατρικός Όμιλος Άνδρου (Θ.Ο.Α) - Theoni Reid
Σκηνοθεσία: Theoni Reid
Μετάφραση: Κώστας Ταχτσής
Διασκευή: Theoni Reid
Σκηνογραφία: Νίκος Παντζόπουλος, Theoni Reid
Βοηθοί Σκηνογράφου: Κώστας Γαρδέλης, Άγγελος Παπαϊωάννου, Γιώργος Τικόπουλος, Αντώνης Χαλάς
Ενδυματολογία: Μαρία Φιλικού - Πιττακίδου
Ραπτική: Μαρία Φιλικού - Πιττακίδου, Ελένη Μώρου, Πόπη Πατήρη
Βοηθοί ενδυματολόγου: Εύα Θωμίδου, Αντριάννα Ντίντα
Αξεσουάρ/ Κοσμήματα: Μαριλένη Στρατή
Ζωγραφιές: Νίκος Παντζόπουλος,
Βοηθοί Παραγωγής: Εύα Θωμίδου, Ιωάννα Κατσαρού, Τούλα Κατσιώτου, Κατερίνα Κολυδά, Αντριάνα Ντίντα, Γιαννούλης Πέτσας
Διαφημιστικό: Γιάννης Πιττακίδης
Κομμωτική & Περούκες: Βάσω Ζώταλη, ‘Αρτεμις Χαλά
Μακιγιάζ: Εύα Θωμίδου, Άρτεμις Χαλά
Φωτισμοί: Μαριλένα Ξανθού
Ήχος: Μαριλένα Ξανθού
Ηχογράφηση: Μιχάλης Αστράς
Επικοινωνία: Μιχάλης Αστράς
Μουσική: Αμαλία Τηνιακού
Ορχήστρα: Ειρήνη Τηνιακού, Ελένη Τατάκη (Φλάουτο), Αμαλία Τηνιακού (Κιθάρα), Λεωνίδας Κολέλης (Bass Drum), Νίκος Μεσημέρης (Bongos), Ιωάννα Τατάκη (Claves)
Χορογραφία: Γεωργία Ξανθού


ΔΙΑΝΟΜΗ
Πραξαγόρα: Ανδριάνα Κορκοδείλου
Αγλαννίπη: Φραγκούλα Ραΐση
Αριφράδη: Τούλα Κατσιώτου
Γριά 1: Κατερίνα Κολυδά
Γλύκη | Γριά 2: Εύα Θωμίδου
Θεμισκύρα | Γριά 3: Μαρία Φιλικού-Πιττακίδου
Καλλιρόη: Ειρήνη Χλη
Φιλοδώρητου | Θεράπαινα: Ιωάννα Κατσαρού
Φιλεναίτη: Σούλα Παντζοπούλου
Μελιστίχη: Αρτεμις Χαλά
Γευσιτράτη: Αντριάνα Ντίντα
Ερπυλλίς: Αμαλία Τηνιακού
Βλέπυρος: Θοδωρής Κουλούρης
Χρέμης: Γιώργος Τικόπουλος
Πολυδεύκης: Γιαννούλης Πέτσας
Δάμνιππος: Αντώνης Χαλάς
Κλεόβουλος: Κώστας Γαρδέλης
Λυσίστρατος: Νίκος Παντζόπουλος
Αγαθότυχος | Κήρυκας: Αγγελος Παπαϊωάννου

-----------

Ευχαριστούμε θερμά
Μιχάλη Αστρά, Ελένη Μώρου,
Μαριλένα Ξάνθου, Πόπη Πατήρη,
Μαριλένη Στρατή, Ted & Eugenie Bafaloukos,
Κασιδώνη Κατερίνα, Τηνιακό Γιάννη, Πιττακίδη Ιωάννη, Πανταζή Νίκο
καθώς και όλα τα μέλη του Θεατρικού Ομίλου Άνδρου (Θ.Ο.Α)






Δεν υπάρχουν σχόλια: